Trądzik pospolity jest przewlekłą chorobą zapalną mieszków łojowo-włosowych wywołaną zmianami hormonalnym
– w tym nadmierną stymulacją androgenową .
W zależności od tego, jakie wykwity dominują, wyróżnia się 3 główne
postaci trądziku: zaskórnikowy, grudkowo-krostkowy oraz
ropowiczy. Najczęściej występuje trądzik grudkowo-krostkowy.
Zmiany chorobowe zlokalizowane są przede wszystkim
na twarzy, plecach oraz klatce piersiowej. Trądzik występuje zwykle u pacjentów w 11.–30. roku życia. Na nasilenie
zmian mogą wpływać czynniki hormonalne, niektóre leki,
stres oraz pokarmy .Choroba stanowi istotny problem
zarówno medyczny, jak i kosmetyczny, przyczyniając się do
pogorszenia jakości życia pacjentów. W trądziku pospolitym
zmiany chorobowe wywołane są nadmierną produkcją łoju
i zmianami jego składu, procesem zapalny.
Wleczeniu stosuje się zarówno preparaty miejscowe,
jak i ogólne
Podstawą terapii systemowej są antybiotyki, np. tetracykliny (przede wszystkim limecyklina), oraz
stereoizomer kwasu all-trans-retinowego (tretinoiny) — izotretinoina . Pacjenci często boją się stosować izotretinoinę
ze względu na wiele przypisywanych jej działań niepożądanych (takich jak wpływ na stan psychiczny oraz działanie
teratogenne). Dokładne poznanie najczęściej występujących działań niepożądanych oraz skuteczności leczenia
izotretinoiną może przyczynić się do powstawania.